Rondrit door Brooklyn, het Jodendom en de Evangelisatie (dinsdag 5 mei) 2015

Goeiennacht,

!!Leeswaarschuwing!! Tekst bevat veel serieuze verhalen/belevenissen/discussiestof. Als u direct door wil naar de onzinnige, luttele beschrijvingen van feitelijk nutteloze bezigheden, scrol dan verder naar beneden naar "Lichtzinnige leesstof". 

Vandaag hoorde ik al vroeg op de achtergrond enkele kinderlijke murmureringen van Channah en Boaz maar ik besloot er doorheen te slapen. Om acht uur ontwaakte ik, klaar om aan te vallen. Na het bord cereal te hebben verslonden kleedde ik mij spoedig om. Precies op tijd arriveerde oom Pieter. Samen met de twee Nederlandse mannen die geinteresseerd zijn in evangelisatie onder de Joodse mensen vertrokken we voor een tour door Joods Brooklyn. Eerst bezochten we mevrouw Joseph. Zij werkt voor Jews for Jesus, een organisatie wat vergelijkbaar werk doet als Life in Messiah, in goede samenwerking uiteraard. In een cafetaria begon zij, nadat iedere volwassen (dus ik niet) een kop koffie had genomen, te vertellen over haar werk en ervaringen. Dit was zeer interessant. Ze beschreef de verschillende manieren die zij heeft geprobeerd om de Joden te bereiken. Bijv. outreach op straat: meestal hebben de orthodoxen het snel door dat er zich missionairies in de wijk bevinden en roepen ze dit met grote megaphones om, zodat geen enkele Joodse burger meer durft te praten. Dit is dus niet erg effectief. Ze vertelde echter wel een zeer mooi verhaal over het verspreiden van het Evangelie. Een aantal jaar heeft ze met haar organisatie 78.000 dvd's over Jezus bezorgd bij allerlei Joodse huizen. Dit leidde tot 184 aanvragen van Nieuwe Testamentboeken. Hoewel het percentage dat reageerde laag is, was de actie een succes. Mevrouw Joseph verteld voor de rest dat de opkomst van internet een enorme, maar ook echt een enorme, vooruitgang heeft betekend voor het evangeliseren onder de Joden. Iedere Jood heeft wel een computer en een smartphone, ook zij kunnen niet zonder. Op bepaalde sites kunnen deze nieuwsgierige/worstelende Joden dan contact leggen. Zo wist ze bijvoorbeeld van vier Joden die bekeerd waren, maar nog niet uitgekomen waren daarvoor in de Joodse gemeenschap. Ze vertelde dat dit waarschijnlijk vaker het geval is, maar dat mensen angst hebben om het te vertellen omdat ze dan ineens alle aardse dingen verliezen.Een ander interessant iets dat ze vertelde is dat ze vaak vragen krijgt over het geloof in Jezus: Heb je dan relationele vrijheid/kun je voor het huwelijk met elkaar naar bed? En mag je dan kleding aan waardoor je knap bent? Deze mensen proberen dan het geloof in Jezus te gebruiken als uitweg om zo hun aardse verleidingen om te zondigen te praktiseren. Dat is uiteraard niet de bedoeling, dus mevrouw Joseph zei dat ze hier heel voorzichtig mee was. Een ander interessant verhaal was dat de Joden eigenlijk meer gehoorzamen/luisteren naar rabbi's en rebbi's dan naar de Torah. De rabbi's authoriteit is enorm groot. Het verhaal dat het internet een zeer effectief middel is om Joden te bereiken verheugde oom Pieter, omdat hij op dit moment veel bezig is met het project ' In Search for Shalom', een site waarop Joodse mensen artikelen vinden over de vervulling van de profetieen in Jezus en ook video's met getuigenissen en uitleg. Ook een live-chat voor vragen wordt aangeboden. Het grote voordeel voor Joodse mensen is dat dit anoniem kan, wat vaak de enige mogelijkheid is voor Joden die opgesloten zitten in de community. 

Na dit zeer interessante gesprek van anderhalf uur mochten we in de kelder van de vrouw neuzen en allerlei boeken/traktaten meenemen. In het bijzonder een van de Nederlandse mannen, hij heet ook Pieter, nam van alles mee. Hij is hier een week, en heeft vijftien boeken mee, vastbesloten ze allemaal te lezen. En zoals het er nu voorstaat gaat het hem dat nog lukken ook. De twee Nederlandse mannen, Joop en Pieter, hebben zo ongelooflijk veel boeken gelezen, ik voel me gewoon dom als ik ze hoor praten. Niet helemaal, want hun uitspraak liet me de rillingen over de rug lopen, maar ze hebben ongelooflijk veel kennis.  Toen we afscheid hadden genomen vertrokken we om door Borough Park te rijden. Hier wonen heel veel (ultra) orthodoxe Joden. Na wat rondgekeken te hebben trakteerden Joop en Pieter ons, oom Pieter en ik, op Falafal, typisch Joods lunchbrood. Dat was overheerlijk. Onder het eten ging de rederijkersdiscussie verder, iets wat ik zeer waardeerde. Met z'n vieren konden we lekker discussieren. Na alles naar binnen te hebben geschrokt, namen Joop en Pieter me mee naar een Joods orthodoxe boekwinkel waar bezoeker Pieter direct allerlei Jiddische boeken kocht, hij is namelijk professor in Hebreeuws en Jiddisch op de Christelijke Hogeschool Ede en universiteit van Leuven. Na mijn ogen te hebben uitgekeken bij de vele boeken over de Joodse levensstijl en beschrijvingen/gedachtes van rabbi's vertrokken we naar het Chabat hoofdkwartier. Onderweg werd mij veel geleerd over de geschiedenis van het Jodendom. Onder andere over de Chabat/chassidische stroming. Dit is een stroming die in de 17e eeuw is ontstaan. Te dien dage was het Jodendom alleen nog maar intellectueel, maar een rabbi splitste af en maakte een nieuwe stroming, het chassidisme. Hier speelt gevoel meer een rol. Ook kwam er meer openheid richting evangelisatie. Dit werd duidelijk toen we voor het Chabat hoofdkwartier stond. Er kwam direct een orthodoxe Jood naar ons toe die met ons begon te praten. Na 10 minuten nodigde hij ons uit om in het hoofdkwartier te komen kijken. Dit hoofdkwartier is gesticht door Menachem Schneerson, de meest bekende rebbi van het Jodendom. Door vele chabat Joden wordt hij als Messias gezien. Deze man was zeer wijs. Toen wij vroegen of de Jood die ons rondleidde dacht dat hij de Messias was, bleef hij zeer voorzichtig:"Dat zou kunnen zijn. We zullen het in de toekomst weten." Ze zeggen dus niet letterlijk ja, maar ook geen nee. Maar ondertussen denken ze wel dat hij de beloofde Moshiach was. Na een radio-zendstation gezien te hebben waarvandaan de live-uitzendingen van Schneerson werden uitgezonden over de hele wereld, vertrokken we. Joop merkte heel wijs op dat het hele bezoek alleen maar over Schneerson was gegaan en niet over God. Maar goed, het was interessant om eens in een Joods hoofdkwartier te kijken. We hebben ook wat blikjes geworpen in de synagoge in dit gebouw waarin rebbi Schneerson zijn wereldberoemde redes hield. Na dit bezoek vertrokken we huiswaarts.

Na een korte pauze kwam de 81-jarige evangelist onder de chassidiem, Douglas Pyle langs. Hij heeft al zijn leven lang een roeping voor zending onder de Joden. Hij heeft een boek geschreven over wat de rabbi's door de eeuwen heen over de Moshiach hebben gezegd. Zoveel ervaring had hij. In metro's spreekt hij Joden aan om te zeggen dat hij ook gelooft in de God van Abraham, Izak en Jakob. Verreweg de meeste Joden weten dat niet eens. Ook weten ze niet dat in het OT staat de God ook voor de heidenen is. Hij deelde dus boekjes uit aan de Joden over de uitspraken van rabbi's over de Moshiach, een boek dat hij zelf geschreven heeft. Ook bezocht Doug colleges waar hij stands heeft om het evangelie te delen met Joodse studenten, hetzelfde werk wat oom Pieter doet. Doug vertelde dat dit toch wel het meest effectief was. Maar goed, hij was niet geroepen om alleen studenten het evangelie te verkondigen. Er zijn nog zoveel goede verhalen die hij vertelde/ tips die hij gaf. Ik zou ze zo graag allemaal opschrijven, maar dat zou twee uur duren. Dus nog een wijze opmerking: Als je met Joden probeert te praten, try to get into their minds. Als je zoveel van Joden weet, kun je zoveel beter met hen praten. Ook als je Hebreeuws praat heb je een zeer groot voordeel. Joden zijn dan onder de indruk van het feit dat een heiden Hebreeuws praat. 

Goed, genoeg zover. Als jullie nog meer willen horen over evangelisatie en het Jodendom komt dat in Nederland wel. 

Lichtzinnige leesstof

Toen we het gesprek met Douglas Pyle afgerond hadden, kwam tante Alike naar beneden. Oom Pieter werd zich opeens ergens van bewust en rende snel naar zijn kantoor alwaar hij zijn telefoon vond met twee gemiste oproepen van tante Alike. Dus toen ze naar binnen kwam vallen, was de boodschap:"Piet, waarom neem je je telefoon niet op? We gaan eten." Ja, dan moet je komen anders dreigt er wat, namelijk geen eten. Aangezien oom Pieter en ik niet de kleinste eters zijn vertrokken wij snel naar boven. Aldaar stond ons Tagliatelle te wachten, verbroederd met een baby-bornrose zalm. Het eten was uitmuntend. Na het eten stelde ik voor dat ik of de kinderen naar bed zou brengen of afruimen. Het werd de kinderen naar bed brengen. Uiteindelijk, toen ze beiden tanden gepoetst hadden (op een manier die zelfs de meest lichtzinnige tandarts zou doen verschrikken) en ik hun de pyjama had aangetrokken (want dat konden ze zelfs opeens niet) moest mama komen om te zingen. Na gezongen te hebben heb ik ze ingestopt als een mummie waardoor ze met geen mogelijkheid zichzelf konden verroeren.  Toen deze episode was afgelopen besloot ik te gaan afruimen, maar al snel nam tante Alike dit over waardoor ik ging stofzuigen. Perfectionistisch als ik ben stopte ik niet voordat ik zeker van was dat ik iedere vierkante millimeter zou durven te kussen zonder bang te zijn voor viezigheid. Daarna kwam ik erachter dat de poot van de stoel loszat, dus ik besloot het direct te gaan 'fixen' zoals Channah dat noemt. Door mijn enorme krachten die ik in de schroevendraaier legde, vloog het zaagsel door de ganse kamer, waardoor ik weer opnieuw de stofzuiger tevoorschijn toverde en begon te zuigen. Na in een ultieme opruimingsbui de hele kamer opgeruimd te hebben, besloot ik door te stomen. De stoelpoten gelijmd, de tafel beplakt samen met tante Alike, en last but not least, de cd's geordend. Het water liep me in de mond toen ik zoveel Bach-cd's zag langskomen, maar ik beheerste me en besloot me volledig op het sorteren te richten. Toen dat afgelopen was begon ik mijn blog te schrijven, onder het genot van Bach en Debussy. Variatie doet leven.  

Vandaag heb ik wat foto's van mijn belevenissen in de Joodse delen van Brooklyn geupload. Alle Joodse vrouwen hebben pruiken, dus je kan er soms flink naast zitten als je denkt dat een Joodse vrouw die je ziet knap is ;) .... 

Mr. NY-gangster