Brooklyn College en Handyman (woensdag 29 april)

Hooggeachte lezers,

Gelukkig vandaag geen brandweer op de stoep. Ik werd laat wakker en Boaz en Channah waren chagrijnig en moe, waardoor ik me enigszins schuldig voelde door mijn soepele hantering van de bedtijden. 

Rond negen uur vertrokken oom Pieter en ik naar Brooklyn College, een universiteit in Brooklyn waarop vele Joodse studenten zitten. Eerst had oom Pieter een afspraak met een Jood die intellectueel geinteresseerd was in het Nieuwe Testament. We gingen met hem in het cafetaria uit de Romeinenbrief lezen. Hij had zelf al in Johannes gelezen. De student was zeer filosofisch en vroeg bij elk vers naar nadere uitleg en liet zijn Joodse standpunten ook ten gehore brengen. Het was een zeer intellectuele discussie over het Joden- en Christendom. Toen we bij Romeinen 3 waren aangekomen, over de rechtvaardiging door het geloof en dat niemand uit zichzelf rechtvaardig kan worden en zondigt, werd het zeer interessant. De Joodse student definieerde het verschil tussen de Joden en Christenen alsvolgt: "De Joden zien de wet als een levenstaak om je daaraan te houden. Als je faalt, probeer je het gewoon weer opnieuw. Je leeft voor de wet. Christenen zien de wet als het middel dat ons onze zonden laat inzien en dat we Jezus nodig hebben." Dit is een belangrijk, zo niet het belangrijkste, verschil tussen Joden en Christenen over de Bijbel. Voor de rest hadden we het nog over de twee naturen van Christus, de significantie van de opstanding, etc. Het was echt gaaf en intrigerend om een gesprek te hebben met een echte orthodoxe Jood met een enorme baard en een keppel. Op het laatst, na twee uur discussieren, wou hij naar physics class gaan. Ik was zo slim om te zeggen dat physics 'evidence for the existence of God' is. Hij was het daar niet geheel mee eens en er ontstond een nieuwe discussie van een half uur. De inhoud was zeer filosofisch, maar daardoor alleen maar meer boeiend. Hij had enkele hele goed opmerkingen, maar oom Pieter, gelukkig, sprong mij bij en hielp mij mijn standpunt verdedigen door de zwakheden in de redenatie van de student aan te wijzen. Tot zover het lezen met de Joodse student. Ik was zeer onder de indruk van de enorme wijsheden die deze student had. 

Na het gesprek namen we een korte lunchbreak. Toen was het tijd om te gaan evangeliseren onder de studenten. Oom Pieter stapt, redelijk random, op (meestal) alleenzittende studenten af en vraagt of hij enkele vragen aan ze mag stellen. Het valt op dat bijna iedereen dat toelaat. Het zeer bewonderenswaardige aan oom Pieter was dat hij vragen aan de studenten stelde waardoor hij de student liet praten en dus precies hoorde hoe ze over bepaalde dingen dachten. Daar kan je dan op inspringen. Ons eerste gesprek was met een alleraardigste Chinees die van Boedhistische ouders was, maar zelf niet echt een religie aanhing. Hij had enkele zeer duidelijke, zeer slimme, vragen over de authenciteit van het Nieuwe Testament. Opnieuw was ik onder de indruk van het niveau van het gesprek. De student had vragen waar ik nog nooit echt over nagedacht had en oom Pieter noemde een enorme rits bijbelverwijzingen op naar alle mogelijke bijbelboeken uit het Oude en Nieuwe Testament. Hij heeft enorm veel bijbelkennis. De vraag waarmee oom Pieter was begonnen was: Wat is volgens jou bewijs? Dan zie je de student denken en geeft hij zijn synoniem. Langzaam wordt het gesprek met vragen gestuurd richting Jezus en het Nieuwe Testament en waarom het Nieuwe Testament echt is, en geen verzinsel. Oom Pieter legde uit wat de kernboodschap van het Evangelie was, maar liet vooral de student met zijn vragen komen. De vraag van de student was of het Nieuwe Testament niet een mogelijk 'conspiracy' (samenzwering) kon zijn. Oom Pieter legde uit dat dit zeer onwaarschijnlijk was, en als het zo was, dit de beste samenzwering ooit zou zijn. Daarnaast kwamen er nog betere argumenten hiertegen, maar oom Pieter zorgde ervoor dat hij niet zelf continu aan het woord was. Een ander bijzonder bewonderenswaardig iets was dat oom Pieter ook niet probeerde alle vragen direct met antwoorden en argumenten te voldoen, zoals bij onze kerken nogal eens gebeurd.Hij zei tegen de student dat hij zelf maar moest lezen in het Nieuwe Testament en bepalen of het geloofwaardig was of niet. Dat getuigt van een groot geloof in de kracht van het Woord. De student was blij dat hij een Nieuw Testament kreeg en gaf zijn emailadres. Nu bidden dat het Woord zijn werk doet. Over mijn rol kunnen we kort zijn: Ik zat erbij en ik keek ernaar, om af en toe ook wat te zeggen en te vragen. Maar vooral luisteren. Je kon namelijk veel leren. Zo heb ik vanaf toen mijn eerste wet aangaande gesprekstechniek opgesteld: Door veel te luisteren kun je een gesprek sturen. Klinkt tegenstrijdig maar is waar. Ik probeerde ook vooral te luisteren omdat ik gisteren een tekst kreeg toegestuurd uit Prediker 5:2: Wees niet te snel met uw mond en uw hart haastte niet een woord voort te brengen voor Gods aangezicht; want God is in de hemel, en gij zijt op de aarde; daarom laat Uw woorden weinig zijn. 

Voor de rest hebben we buiten op het grasveld in de zon nog met een Joodse bibliotheekmedeweker gesproken. Daarna met een voormalig orthodoxe Jood en tenslotte met een Joods koppel. Deze waren zeer sceptisch. Op  een gegeven moment vroegen ze of we missionairies waren. Dat is een onhandige vraag,omdat je als je ja zegt direct als gevaarlijk wordt bestempeld en je als je nee zegt, liegt. Dus oom Pieter zei: "Kind of Missionaries". Ze vertrokken vrij snel daarna. Wat duidelijk te merken is dat praktiserende Joden veel moeilijker te bereiken zijn dan gewone studenten. Ze zijn onderwezen hoe om te gaan met missionairies en weigeren ook gewoon botweg een Nieuw Testament aan te nemen. Al met al was het een enorme leerervaring voor mijzelf hoe er goed evangelisatiewerk gedaan kan worden en wat voor enorme hoeveelheden aan verschillende geloven er bestaan. Iedere student had zo weer zijn eigen standpunten en interpretaties. Ook een leermoment was dat je als christen heel stevig in je schoenen moet staan alvorens een discussie aan te gaan. Je moet ook niet direct iemand helemaal willen overtuigen, maar laat de Geest zijn werk doen. Oom Pieter zei: Our work is to put a stone in someone's shoe. Een steentje in iemand zijn schoen dien, hem iets geven om over na te denken.  

Toen we naar huis liepen trakteerde oom Pieter op een hotdog. Hij bestelde er een saus bij, ik besloot me er niet mee te bemoeien. Toen ik echter een hap nam baalde ik daarvan met grote baling. Mijn mond stond in brand en ik weet zeker dat als ik niet met mijn mond dicht had gegeten, zoals het mij hardhandig is bijgebracht, ik vuur had gespuwd. Oom Pieter vertrok echter geen spier en had het binnen no time op. Quasi-nonchalant at ik mijn broodje, de saus zoveel mogelijk vermijdend. 's Middags om 14:00 waren we thuis en besloot ik te gaan klussen, dat had mijn vader namelijk beloofd aan tante Alike. Dus heb ik als ware handyman een bloempot geperforeerd, plantjes water gegeven, gevogen (tja, ik bluuf en Flakkeejenaer) en een wc-rolhouder gerepareerd. Een poging om de ice-maker te repareren mislukte jammerlijk. Het eten was zeer voortreffelijk . 

Enkele dingen in Amerika beginnen mij steeds meer op te vallen. Neem nou de gewoonte dat iedere Amerikaan geen lunch meeneemt naar zijn werk/school maar altijd een lunch bij een kraam of kantine koopt. Het mag dan duur zijn, maar een maaltijd halen hoort er hier gewoon helemaal bij. Die maaltijden wegen zowel zwaar op de portemonnee als op de maag. Voor de rest is Brooklyn echt een wijk voor zwarte Amerikanen die heel straattaal spreken en typisch stoer gedrag vertogen. Toen ik pas achter een zwart meisje liep dat niet de gave was toebedeeld om bedekkende kleding te dragen moest ik plots vrezen voor mijn leven omdat een gepimpte auto zwierend aan kwam rijden. De muziek stond knetterhard en twee jongelieden fluiten het o zo bekende riedeltje wat men ten gehore brengt als men een aantrekkelijk figuur in het vizier heeft. Fiet fiewww! Zo gaat dat vaker hier. Je voelt in bepaalde delen van Brooklyn bijzonder bleek en blank. 

Vergeet de foto's niet. Er staat een foto van oom Pieter met een student op het gazon voor Brooklyn College. Zeer stiekem genomen, dus gelieve ook zeer stiekem te bekijken. 

Mr. NY-gangster